Tabliczka mnożenia NA BŁYSK

Tabliczka mnożenia NA BŁYSK

Poniżej opisuję sposób na wyuczenie dzieciaki tabliczki mnożenia. Stosuję go z zaskakującym powodzeniem, więc może i innym pomoże. Moi uczniowie nazywają ten sposób Karteczki. Nie ma w tym nic dziwnego, bo to one grają pierwsze skrzypce. Ale od początku…

Stwierdziłam, że… 

  • Stosowanie tabliczki mnożenia wymaga szybkości. Nie ma czasu na zastanawianie się nad sensem tego, że 5 x 5 = 25 lub że np. skoro 4 x 5 = 20, to 5 x 5 jest równe 20 + 5. Do sprawnego liczenia potrzebna jest szybkość. Na badanie własności działań i liczb jest inna pora.
  • Sposoby typu sztuczki mnożenia na palcach – może i OK, ale gdy przychodzi dzielenie – zawodzą. Jeśli jednak jest szybkość i błysk – to uczeń widzi liczbę 25 i wie, że to 5 x 5, wówczas nie ma problemu z dzieleniem 25 : 5.

Zgodnie z tym założeniem zaproponowałam kilkorgu uczniom, którzy mieli ogromne problemy z tabliczką mnożenia, sposób na jej opanowanie, nazwany przez nich Karteczkami. Zadziałało!

  • Aleks (lat 11) po trzech tygodniach nie miał problemu z tabliczką, wystarczyło to, by następny sprawdzian z matematyki napisał na pozytywną ocenę (pierwszą od bardzo dawna).
  • Cecylka (8 lat) spotykała się ze mną co tydzień na 20 minut, po pięciu tygodniach podawała błyskawicznie wyniki dzielenia „z zakresu 100”, a w swoim Sukceśniku (dzienniku drogi do sukcesu) po spotkaniu zapisała: „Dzielę bez nauki dzielenia!”. Tak, tak, bez nauki dzielenia, bo tabliczka mnożenia, którą już umie na błysk, dała jej tę możliwość.

Zatem przepis na Karteczki

  • Co jest potrzebne?
    – Karteczki (ja używam tych kolorowych do tzw. kubików).
    – Pisak / długopis.
    Dodatkowo (nie konieczne):
    – tabela do notowania rekordów (tutaj)
    – tabliczka mnożenia do notowania jej opanowania (tutaj).
  • Czas
    – 20 minut w pierwszym dniu, w kolejnych ok. 10 minut dziennie.

Sesja 1.

I. Przygotowanie kart

1. Przepytaj dziecko z tabliczki mnożenia. Ważna jest różnorodność czynników, tzn. unikaj serii typu: 7 x 6, 7 x 8 i 7 x 9. Jeśli jakiś przykład sprawia trudność, zanotuj go na karteczkach – na pierwszej zapisz działanie, a na drugiej wynik. Unikaj/zrezygnuj z równych iloczynów (np. 3 x 8 i 4 x 6).

2. Zapisz w ten sposób 5 przykładów sprawdzających trudność  – powstanie 5 par karteczek, do których dołóż 2 pary iloczynów, które nie sprawiały dziecku trudności.

3. Efekt: zestaw 14 kart – 7 karteczek z zapisem działań, 7 karteczek z wynikami tych działań.

II. Utrwalenie par
  1. Ułóż przed dzieckiem karteczki parami i przeczytaj kolejno iloczyny (działanie – wynik).
  2. Potasuj karteczki, a następnie poproś dziecko, aby ułożyło je parami: działanie – wynik. Po wykonaniu dopasowania sprawdź poprawność, popraw, jeśli potrzeba, i poproś dziecko o przeczytanie kolejno iloczynów (działanie – wynik).
III. Karteczki na czas
  1. Potasuj karteczki i trzymaj je w ręku (zapisem do spodu).
  2. Połóż przed dzieckiem jedną karteczkę z opisem na wierzchu. Zadaniem dziecka jest powiedzenie, co jest na karteczce, która tworzy z nią parę. Na przykład, jeśli położysz 56, to oczekiwaną odpowiedzią jest 7 x 8 (lub 8 x 7). Jeśli na wyłożonej karteczce jest 7 x 8, to oczekiwaną odpowiedzią jest 56.
    Ważne! Na odpowiedź daj około 5-7 sekund. Jeśli padnie w tym czasie poprawna odpowiedź karteczkę połóż obok dziecka (nie wolno zapominać o pochwale – stosuj różne krótkie sformułowania, np. brawo, super), jeśli padnie błędna odpowiedź albo dziecko nic nie powie, podaj poprawną odpowiedź, a karteczkę włóż na spód karteczek trzymanych w ręku.
  3. Wykładaj kolejne karteczki do momentu, aż wszystkie trafią na stos obok dziecka.

Uwaga:

  • Przy wykonaniu tego ćwiczenia warto liczyć czas jego trwania. Szybkość zdobycia karteczek przez dziecko wpływa na większość motywująco. (Tabela do pobrana tutaj).
  • W czasie jednej sesji – wykonujemy trzy rundy Karteczki na czas.
  • Nie wolno zapominać o pochwale – szczerej(!) i nie automatycznej.

Sesja 2, 3…, czyli codzienna praca

W kolejnych dniach (codziennie) uczniowie wykonują ćwiczenie Utrwalenie par, a następnie co najmniej trzy razy Karteczki na czas, po pewnym czasie utrwalanie par jest zbędne :).

Co około 4 dni dokładamy po 4 pary (wśród nich przynajmniej jedna łatwa dla ucznia).

Skorzystałaś? Skorzystałeś? Napisz w komentarzu jak poszło karteczkowe ogarnianie tabliczki mnożenia.

najnowsze posty z kategorii:

Zostaw odpowiedź

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

według Kategorii

oMatmo! w social mediach